maandag 6 maart 2023

Onverteerbaar gemis

~


Ik maak van je stralende lach een afstotelijk portret,

             en kneed het verleden tot een acceptabel verhaal

Ik kan jou niet vergeten en kies voor de leugen,

                     waar ik eigenlijk van baal, en me tegen verzet
 

-Dan kijk ik naar je foto… -
 

                 Je overvalt me met je liefde en je kracht!


~


woensdag 16 oktober 2019

Terugblik



Ik prijs de hemel dat ik even, heb gevoeld de klucht des leven
overpeinzend het onbegrip, de nijd, de jaloezie en het plezier
-het leven en het lijden-
dat mijn liefste, dat waren nog eens tijden!


-

vrijdag 23 februari 2018

Twee mensen, twee verschillen



De brulaap’

Ik ben de brulaap
wanneer ik iets zeg
of het nou leuk is of niet
altijd, recht voor z’n raap

we zijn hier eventjes
om het leven te beschouwen
om te zijn wie je wezen wil
om eventjes iets op te bouwen

en in die korte tijd
ik zeg het tot mijn spijt
mag je even brullen
even van het leven smullen

laten zien, ik was er ook
alvorens ik naar onder ga, of op in de rook
of heel misschien terugkom
als geest of als spook

maar voor het zover is
al ben ik nog zo klein
voordat de aarde me terugroept
zal ik wezen, zal ik zijn!!

.................

De toeschouwer’

Ik ben er een die liever kijkt
eentje die niet zo opvalt
eentje uit de bieb
eentje die zich met kennis verrijkt

ik hoef niet zo te schreeuwen
het leven is zo lang
je kan er zoveel doen
het lijken wel eeuwen

in die lange tijd
kan je lekker kijken
of dromen met een vloot gedachten
zo de oceaan bestrijken

om een te worden met de kern van ’t leven
nooit in de ban geraakt, of laten pakken
door de chaos en bedrukking
maar de schoonheid gehaald uit dat ene moment, - dat heel even -

~

De lens van het leven


Vrij


Toekomst


Moeite & Begrijpen


De reiger


woensdag 14 februari 2018

Magistraal

Tom Jones













In het land van woestijn en hitte,
getergd door droogte, ben ik de
kameel die moeiteloos lasten draagt

In de vlaktes van kou en ontbering,
noorderlicht aan open hemel,
ben ik de iglo van geboorte

En in de bossen van de tropen,
regenstromen als fonteinen,
ben ik de droogte onder elk blad

Onder de gronden in de mijnen,
zwart van roet, door gassen aangevreten,
ben ik de schone huidlaag onder al die troep

Ik ben die kleine sprankel in je ogen
die warme haard, het zachte kleed
de thuisplaats in elke haven

Ik ben het eten dat jou sterkt, de adem die je voedt
de wind die je gedachten oppikt,
en zo langzaam doet vergeten

Ik ben de tijdloze dimensie,
een eeuwigheid in één seconde,
en één seconde als eeuwigheid… 


dinsdag 16 februari 2016

zondag 27 september 2015

vrijdag 18 september 2015

Zoals wij elkaar toen kenden




ken je me nog, die jongen van toen?

tegenwoordig ben ik dichter


en spreek naar jou mijn hart uit



dat voelt een stukje lichter


zoals de dagen waren schat

zo herinner ik me jou, dus

kon het niet voorkomen dat

ik je later missen zou


ik zie ons samen nog spelen

je kijkt en lacht naar mij

alles wat we deden

ging zo spontaan en vrij


de tijd ging toen nog langzaam

ons spelen, lachen in de wind

het leven dat ons streelde was

ons altijd goed gezind



je bent niet meer ..

toch ben ik je niet kwijt

want de geest van het leven

rekent niet in tijd

~

dinsdag 22 januari 2013

Liefdesverdriet



niets minder dan het gemis van de geliefde
bewijst het betraande oog van de gekwetste
de bekentenis van troon verlies
van het oh zo simpel verworvene

~

vrijdag 9 maart 2012

We zullen doorgaan

..


pijn is hier, de gordel wurgt en trekt steeds strakker
klamp dan steevast aan plezier, je vriend, je maat, je makker
nood die aan de deur klopt, komt te snel zijn wroeging halen
bijt je pijn weg met een lach, al moet je met de dood betalen

wij zijn blije dieren van binnen, die waarheid en rede vaak ontzien
er is niets tegen te beginnen, wellicht genezen we misschien?
want hij die opgeeft is verloren, kwel omringt de levenden het graf
maar schoonheid is niet uit te meten, korter leven is geen straf


...

Moment

die stukjes tijd, zo kort, zo krachtig
maken van toekomst wet
en leven tekent zich waarachtig


het zijn momenten die wij onthouden
stukjes leven als flarden
waarop we stiekem toevertrouwen


die filmpjes, altijd bij machte
in die kleine tochtgaten der ziel
ligt verlossing aldaar te wachten




..

Mycorrhiza

~

een schimmel om de boomwortels
geheel verbonden
als voor elkaar gemaakt en toch
aparte soorten
elkaar gevonden onder de gronden
verenigd en samen, als gedwongen efficiëntie
en toch, zijn wij ook tot zulks in staat 
maar wat dat aangaat
drijven de zonden en oude wonden
ons ongebonden onder de gronden
waar wij dientengevolge worden verslonden 
door Mycorrhiza, 
en eindigen wij in het blad en zie,..
wij vangen daar de zonnestralen
en komen zo tot harmonie!


....

zaterdag 17 september 2011

vrij van tekst




vaak voel ik me te mens
en sta midden in het leven
dan dicht ik niet, ik denk niet meer
bedacht ik me zo-even




Zomaar



Zomaar denk ik aan jou
Eventjes die fijne herinnering
Aan het meisje waar ik van houd
Juist in deze tijden, waarin de bladeren afvallen
Wens ik niets liever dan jou, gelukkig aan mijn zijde

~


verdriet

www.emilsnijer@hotmail.com



- de tocht van emotie tot traan- 

ternauwernood ontsnapt aan het cognitief bewustzijn
wringt zich ongehinderd, door sluizen van schone schijn
ze luistert niet, zij is onzichtbaar als een mist
de koude gewaarwording, gecondenseerd over mijn wang